Ama ta Atte Indian

Etorri dira bai eta 10 egun pasa iada! Gustora ibili dira eta gustora dabiltza. Paraje zoragarriak ikusi dituzte eta egoera harrigarri eta gogorrak bizi ere bai. Hauxe da India.
Luxuzko hoteletik irten eta kalean benetako egoera krudela ikusteko aukera izan dute. Biluzik dauden umeak, eskean dabiltzan gizonak, erabat zikindurik dauden kaleak, bertako eromena, kotxeak, ziklorickshaw-ak, autorickshaw-ak,... erotzeko moduan.

Baina guzti honen ondoan Indiako tenplu zoragarriak, Haveli izeneko garai bateko Maharaja-en jauregiak, Taj Mahal, Varanasiko hiri sakratua,... izan dute bai Indiako beste zati horrekin gozatzeko aukerarik ere.

Autobus batean ibili dira Delhi, Jaipur eta Agra artean eta bi bikoterentzako gia, gidari eta laguntzaile bat izan dituzte. Hauek bai Maharajak! 4 lagunentzako 3 langile! Elefante gainean ibiltzeko aukera ere izan dute eta ama ez zen mareatu. Gure fordtransit-an antza izango zuen elefanteak bai!

Taj Mahalen perfekzioaz ere liluratu dira. Argazki batek mila hitzek baino gehiago balio dutela aprobetxatuz, tori hemen argazki bat.

Eta azkenik Varanasin elkartu ginen. Oso momentu berezia izan zen gurasoekin Indian elkartzea. Zeinek esango zuen... Varanasin bi egun elkarrekin pasa ditugu. Munduko hiririk zaharrena izanik (4000 urte) eta hinduismo, budismo eta jainismo erlijioen gune garrantzitsu izanik bazegoen zer ikusia. Ganges ibai sakratua, bertara hurbiltzen ziren peregrinoak, gorpuen erraustea,...

Ordurarte egindako bidaiarekin gustora, atzo gauean Kolkatara iritsi ginen. Bertan genuen zain Rabisankar sorpresatxo batekin. Hemengo hau zioen gainean zeraman kartelak: "ONGI ETORRI CALCUTARA; MIGEL ANGEL AMENABARRO JAUNA; AXUN GOIKOETXEA ANDEREA; RABISANKAR PAL"

Etxera iritsi ginenean gusto haundiz ospatu genuen ardo botila batekin...

Bihar San Jose eguna izanik zorionak Joxe edo Joxe... guztiori.